از واژه کویر در این پست + نوشتهایم که تفاوت عمده آن با بیابان مشخص است. کویر مرکزی یا دشت کویر در مرکز فلات ایران واقع شده است و با مساحتی به عرض حدود ۴۰۰ کیلومتر و طولی حدود ۸۰۰ کیلومتر به عنوان پهناورترین کویر ایران به شمار میرود. این کویر از شمال به دامنه های البرز مرکزی و شرقی، از غرب به ساوه و قم، از شرق به کوههای پیر حاجات و ازبک کوه و از جنوب نیز به محور ارتباطی خور به طبس محدود میشود. در حقیقت كويرهای معروفي با نامهای ريگ جن، كوير دامغان و كوير بجستان در اين منطقه واقع شدهاند.
به اعتقاد زمين شناسان کویر مركزی ايران در زمانهای قدیم دریایی کم عمق به نام تیس بوده که بهمرور زمان و به علت گرمی هوا و تغييرات اقليمی خشک شده است. از همین جهت در حاشیه شرقی این کویر در نزدیکی شهر بجستان روستایی به نام یونسی وجود دارد که ساکنین آن معتقدند یونس پیامبر(ع) در این دریا توسط نهنگ بلعیده شده است .
وجود رسوبات لایه ای در کویر همچنين وجود مناطقي همچون فسيل آباد در منطقه پارك ملي كوير كه پوشيده از فسيلهای ريز و درشت از ماهیهای مختلف است میتواند صحت اين ادعا را اثبات كند. قسمت عمده دشت کویر (بیشتر در نواحی جنوبی و مرکزی) پوشیده از باتلاق هاي نمكی و رسی است که عبور از آنها را مشکل کرده است. ارتفاع متوسط دشت کویر از سطح آبهای آزاد درحدود ۷۰۰ متر است که پستترین نقطه آن در حدود ۶۵۰ متر و در نواحی مرکزی متمایل به شمال قرار گرفته است و بلندترین ارتفاع نیز در شمال دریاچه نمکی خور و بیابانک در حدود ۸۳۸ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
عدم وجود پوشش گیاهی در عمده پهنه کویری و دركنار وجود زمینهای پست، باعث شده که کوچکترین بارش در این منطقه سبب ایجاد باتلاقهای عظيم رسی شود. از این رو عبور از دشت کویر بدون مطالعات لازم و بررسی دقیق ماههای بارش به هیچ عنوان توصیه نمیشود. بدیهی است علاوه بر اینها نیاز به خودروهای دو دیفرانسیل و راهنما و ابزار جهت یابی از الزامات همه سفرهای بیراهه نوردی است.
سایت کلوت مطابق همیشه سفر به اعماق بیابانی به خصوص بیابان لوت را پیشنهاد نمیکند. پیمایش در این مناطق نیاز به اخذ مجوزهای لازم از نهادهای امنیتی مربوطه و داشتن تجهیزات و راهنما میباشد.
