کلوت و یاردانگ هر دو از عوارض زمین شناختی بیابانی هستند که به مانند اسامی دیگر در این دو مورد نیز با وجود تفاوت‌های اساسی که وجود دارد، متاسفانه به صورت عام به صورت یکسان و هم معنا بکار برده می‌شوند.
کلوت و یاردانگ نیز به مانند اسامی بیابان و کویر یا حتی حوض انبار و آب انبار در نحوه تشکیل و نوع ریخت‌شناسی خود دارای تفاوت‌هایی هستند. خوب است تا با دانستن این تفاوت‌ها و وجه تمایزی که مشخصا از روی ظاهر نیز می‌توان به آن پی برد از هر کدام در جای مناسب استفاده کنیم.
از ساختار کلوت در پست‌های قبلی گفته ایم + و درست است که هر دو طی فرآیندی چندین میلیون ساله و با فرسایش آبی و خاکی پدید آمده‌اند اما در واقع از نظر نوع و جنس خود دارای تفاوت‌های عمده‌ای هستند. در ایران و بیابان لوت از هر دو این عارضه وجود دارد که کلوت‌های به صورت عمده غالب بوده و چیزی در حدود ۹۰ درصد از این سازه‌ها را تشکیل می‌دهد. از وجه تمایز عمده این دو می‌توان به جنس سنگی یاردانگ‌ها و همین طور وجه چهار طرفه آن که به صورت عمودی و ایستاده و برج مانند دیده می‌شود نام برد که در سازه کلوت‌ها در یک طرف شیب ملایم به صورت پشته‌ای کاملا مشخص است.
یاردانگ‌ها در محدوده شمالی و به خصوص شمال شرقی کلوت‌های شهداد بیشتر مشاهده می‌شوند و همان‌گونه که ذکر شد پراکنش محدود و کمتری را دارند.
